نقد کامل سریال وارثان

به خوندن نقد سریال پر طرفدار و عاشقانه ی وارثان خوش اومدین. سریالی که تونست طرفداران زیادی رو چه در داخل کره و چه در کشورهای دیگه به خودش جذب کنه. اما نظر من درمورد این سریال کاملا متفاوته. حقیقتش رو بخواید من اصلا انتظار زیادی از این سریال نداشتم و علی رغم نظرات مثبت راجع به این سریال می دونستم که سریال بسیار عالی نیست. اما برای اینکه بالاخره یه ژانر مدرسه ای ببینم خواستم وارثان اولین سریالم توی این ژانر باشه.

اولین چیزی که راجع به این سریال میگم تیم بازیگری هستن. تیم بازیگری این سریال واقعا عالی بود به خصوص بازیگران فرعی که یکی بهتر از دیگری بودن. الخصوص کیم وو بین، میونگسو، لی بونا، چانیونگ و . .

ولی با زوج سریال خیلی مشکل داشتم به خصوص پارک شین هه که مدام گریه میکرد و رو اعصابم بود.

لی مین هو توی این سریال بیش از حد لوس بود و دلیلش هم اینکه فکر میکنم سبک بازیش خیلی افت کرده. کلا نه شخصیت کیم تان رو دوست داشتم و نه بازی لی مین هو رو.

در طول سریال هم که یه دیالوگ ماندگار ندیدم اما سکانس آخر یه دیالوگ آموزنده داشت. برای خوندن این دیالوگ اینجا کلیک کنید.

در حقیقت من نه از زوج شین هه و مین هو خوشم اومد و نه از زوج شین هه و وو بین. کلا نمی خواستم شین هه پیش هیچ کدومشون باشه. ولی از حق نگذریم که بازی کیم وو بین خیلی تماشایی بود. فقط یکم قیافه ش خوب نیست. اما بازیش عالیه.

اتفاقات و ماجراهایی که توی دبیرستان برای دانش آموزان می افتادن جذاب بودن. من بیشتر جو مدرسه و دبیرستان رو دوست داشتم تا مکان های دیگه. 

اما متاسفانه توی این سریال بیشتر روی مشکلات خانوادگی کیم تان کار کرده بودن. ای کاش بیشتر دقدقه ها و مشکلات دانش آموزان در فضای مدرسه رو نشون میدادن.

برام سوال بود چجوری یهویی عشقی بین زوج سریال به وجود اومد اونم فقط توی دو سه قسمت اول سریال.

اصلی ترین چیزی که اشتیاق منو برای دیدن این سریال کم کرد سن حقیقی بازیگران بود. مثلا وقتی که مین هو توی این سریال بازی می کرد، 26 سالش بود در حالی که توی سریال نقش یه پسر ساله رو بر عهده داشت. اگه کارگردان و نویسنده بازیگری رو انتخاب میکنن باید به سنش هم توجه بکنن فقط محبوبیت رو در نظر نگیرن.

اگه به گذشته ی همه ی شخصیت ها دقت کنیم متوجه میشیم که همه شون گذشته ی سختی رو پشت سر گذاشتن. حتی الان هم زندگیشون چندان خوب نیست. فرقی نمیکنه پولدار باشن یا فقیر. فقط هیچ کدومشون زندگی آروم و راحتی نداشتن.

ناگفته نمونه من یه نکته ی بسیار زیبا از سریال یاد گرفتم. اونم شجاعته. اگه شجاعت داشته باشی میتونی به آرزوهات برسی. چیزی که در طول سریال می دیدیمش و درک می کردیم که مین هو و شین هه با همین شجاعت تونستن از مانع هایی که سد راهشون بود، عبور کنن.

در آخر با کمال احترام به تمامی طرفداران این سریال میخوام نمره ی 7.25 بهش بدم. و اگه یه روزی هم خواستین سریال رو ببینین، به خاطر بازیگرانش انتظار چندان زیادی از سریال نداشته باشین. 

زندگی در تاریخ.ایران.کره